Piraci z Polski

Wczoraj, pierwszy raz już nie pamiętam od kiedy, zaświeciło słońce. No i przecież nie mogliśmy tego nie wykorzystać! :) Chłopaki łódkę mieli już wynajętą ze dwa tygodnie temu i, jak widać, pogoda była wliczona w cenę :P Oni ruszyli na ryby już o ósmej rano, a my dojechałyśmy do nich dopiero przed pierwszą. To i tak dobrze, że w ogóle tam dotarłyśmy, bo do dziesiątej nawet nie sądziłyśmy, że gdziekolwiek pojedziemy, bo takie było niebo zachmurzone.
Jak tylko przyjechałyśmy na plażę, to rozpaliłyśmy jednorazowe grille i wrzuciłyśmy mięsko na ruszt :) Zapach polskiej kiełbaski zwabił polskich wilków morskich!

Żaden jednak nie przewidział, że do przypływu jeszcze sporo czasu i przy pomoście nie będzie wody :P

Ale od czego mają mnie, hehe! Dagmarka na wszystko przygotowana! Nawet cholewiaki po kolana ze sobą wożę :)

Tromsøwskie wydanie Flipa i Flapa, czyli Gosia i Zuzia popłynęły w krótki rejs z naszymi piratami.

Pojedli, napili się gorącej herbaty i wyruszyli na połów dorsza!

Dzień Ojca bez ojca

Dziś Dzień Ojca, a ojca nie ma! Ojciec w Trondheim na projekcie. No cóż, takie życie! :P Wróci jutro, to i prezent dostanie :) Chociaż prezent i tak spalony... Tak chowałam, w skrytce w moim aucie trzymałam już prawie miesiąc i oczywiście musiał niedawno przez przypadek znaleźć! Pewnie jakbym nie schowała, ale położyła gdzieś na widoku, to by na to nawet nie spojrzał. Trudno... Ale na lot paralotnią w tandemie (to nasza niespodzianka) musi i tak trochę poczekać, bo pogoda nas niestety nie rozpieszcza. Za oknami deszcz, wiatr, a na termometrach zaledwie 10 stopni! Normalnie pełnia lata! :P Bez takiego zestawu ani rusz!

Dziecko na tarasie też pozakrywane od stóp do głów!

Numer startowy 4951

Ostatnimi czasy wszystko kręci się wokół sportu. We Francji, piłkarze z całej Europy zmagają się na mistrzostwach, a tymczasem za koło podbiegunowe przybyli biegacze z całego świata. Co ich ściągnęło do Północnej Norwegii? "Midnight Sun Marathon", najdalej wysunięty na północ bieg, a żeby tego było mało, to jeszcze bieg, który odbywa się w nocy, ale przy świetle słonecznym! Mieszkamy na końcu świata, to i w nocy dzień mamy :) Takie cuda! Uczestnicy dwudziestej siódmej edycji maratonu co prawda słońca nie ujrzeli i przyszło im biegać w deszczu, ale i tak Tromsø na małą liczbę biegaczy narzekać nie mogło. Według danych z oficjalnej strony internetowej www.msm.no w maratonie (na 42km) wzięło udział 775 biegaczy i biegaczek, w półmaratonie (na 21km) pobiegło ich 1149, a w biegu na 10km, w którym udział brał mój Tomek - aż 1838! Były też biegi na krótszym dystansie, m.in. dla dzieci czy minimaraton, więc jakby ich wszystkich razem zliczyć, to wyszłaby niezła liczba!
Na podium czterdziestodwukilometrowego maratonu stanęło dwóch Kenijczyków i jeden ... POLAK! Brawo dla naszego rodaka! Nie, to nie był mój mąż :P Zdobywcy trzeciego miejsca dotarcie do mety zajęło 02:46:45, a Kenijczykom minimalnie ponad dwie i pół godziny! Jak im się to udało?! Nie wiem! Mnie po pierwszym kilometrze musieliby z trasy zabrać helikopterem :) Tomek uplasował się na miejscu dziewięćset dziewięćdziesiątym z czasem pięćdziesiąt pięć minut czterdzieści cztery sekundy :) Jestem dumna, bo pokonał ponad połowę uczestników! :) A w swojej kategorii wiekowej, od 18 do 34 lat, zajął miejsce 201! Wielu sportowców do mety dobiegło z jednakowym czasem, więc miejsc "ex aequo" było sporo i myślę, że mąż mój znalazłby się pewnie kilkadziesiąt miejsc wyżej, gdyby byłoby to brane pod uwagę :)

Gotowi, do startu, start!

A do mety długa droga... I mokra!

METAAAAAAA!

Nie mogło zabraknąć orła białego na piersi!

W biegu na 10 kilometrów można było zobaczyć też matki z dziećmi w wózkach czy biegaczy z osobami niepełnosprawnymi na wózkach inwalidzkich! Brawo oni!

Patrz Zuziu, tatuś dostał medal!

Zuzanna nie tylko kibicowała tacie podczas biegu! W piątek w przedszkolu oglądali mecz Szwecja-Włochy! Chyba nie muszę pisać za kim były norweskie przedszkolaki :)

Niestety, Zuzia została odebrana po pierwszej połowie i Szwedzi mecz przegrali :P

Miś

Dominik to taki miś, "Miś Uszatek" ♥ Po mamusi :) Ale on dzięki temu wygląda tak słodko! Zjadłabym go!

I jeszcze te pucki! ♥

Nie przytyłaś wczoraj, nie schudniesz jutro!

Dobrze ktoś kiedyś powiedział, że jak się nie przytyło wczoraj, to się nie schudnie jutro! Tego się trzymajmy! :) Mądry człowiek to był!
Z moim odchudzaniem jest tak, że rzadko próbuję zacząć, ale jak już mi się uda, to i tak kończy się szybciej niż się zaczęło :P Biegałam na studiach (Boże, kiedy to było :P)... aż tydzień :P Po tygodniu mi się bieganie w samotności znudziło :P Zaczęłam biegać z Tomkiem (coś ze dwa miesiące temu), po jednym razie (przebiegłam dwa kilometry :P) przez dwa dni nie mogłam ruszać nogami :P I na tym się skończyło. Siłownia też nie jest dla mnie... Ogólnie chyba żaden rodzaj aktywności fizycznej do mnie nie przemawia :P No, prawie żaden, bo za namową Dorotki już dwa tygodnie mija jak chodzimy na basen! I stwierdzam, że pływanie to jest to :) Przynajmniej na razie tak mówię, hehe. Zapytajcie mnie za dwa miesiące czy mi się dalej podoba :P O ile wytrzymam do tego czasu! Dzisiaj idziemy już szósty raz! Dorotka pływaczka ze szkolnymi medalami na koncie, wysoka, jak machnie ręką, to już w połowie basenu! :) Mi, z metra ciętej, pokonanie 25-metrowego basenu, zajmuje trochę więcej czasu niż jej... Ale najważniejsze, że pływam, hehe. Byle jak, ale pływam. Pewnie ktoś, kto patrzy na mnie z boku, mojej "żabki turystyczno-krajoznawczej" nie uznałby za styl pływacki, ale co tam! Każdy pływa jak umie :P Ja się boję zanurzyć, więc płynę z głową w górze, tu se popatrzę co robię ratownicy, tam se pooglądam szalejące dzieci, zerknę na innych pływających, podziwiam widoki za oknem (a jest na co popatrzeć!) i tak trzydzieści razy. W sumie za każdym razem przepływam 750 metrów i jestem z siebie dumna! Efektów jak na razie nie widać :P To znaczy, ja widzę, inni nie! :P Waga też się ich jeszcze nie dopatrzyła... Ale ja zauważyłam nieznaczne wytopienie się mojej słoniny na brzuchu i biodrach :) Może kiedyś i reszta zobaczy!

Dobrze, że mi jeszcze nikt tak nie powiedział! :)
Sporo słoniny jeszcze zostało i nadal majtki z golfem byłyby dobrym rozwiązaniem, ale zawsze mogę się obronić faktem iż urodziłam dwójkę dzieci :P

Ja to bym chętnie powróciła do tego osiemnastego wieku i powstrzymała to globalne ocieplenie! :D
I tak na koniec:

Jakież to smutne i prawdziwe zarazem! :P